Uyandım. Yoğun bir ses vardı.. Uğultu. Motor sesi... Kamyon gibi. Uyumaya çalıştım, duymamaya. Ama oldukça rahatsız edici bir ses. Neydi? Nerdendi? Balkona çıktım baktım. Anlamadım. Otelin alt katından geldiği net. Ama ne? Vakit teheccüd idi. Kolayı sese gürültüye kızmaktı. "Güya tatil ve dinlenecektim, kongre öncesi" diye serzeniş etmekti...

Etmedim, kalktım. Abdest aldım. Fakat ses gerçekten rahatsız eyordu. Bunu da inkar edemezdim. İzin verdim kendime. Hem sesi ve rahatsızlığımı duydum;  hem de bu güzel vakitte uyandırılmış olduğu için hamd eden yüreğimi duydum.

Sonra tekrar balkona çıktım. Tekrar eğildim ve baktım. Havada ağır bir mazot kokusu da vardı. Kamyon da yoktu ortada...

Sonra bir anda farkettim. Etraf karanlıktı. Simsiyah. Tek tük yanan ışıklar vardı. Meğer bu ses... Otelin elektrik jenarotörünün sesiymiş. Beni rahatsız eden şey aynı zamanda benim/bizim aydınlanmamı sağlayan şeymiş.

Rahatsız eden şey rahatlatıyormuş da...

İstenilmeyen şey istenene götürüyormuş... Nimet külfet dengesi.

Rahatsız eden ses, kesilen elektrik, gelen aydınlanma, aydınlattı yüreğimi...  Şifreler ve kodlar anlamlar için. Göstergeler gösterilen için. Gösterilen şeyler de görebilmemiz içinmiş.