Bu bir vasiyet. Ölmeden önce insanların bıraktığı rica/istek. Dr.Aidin Salih'in vasiyeti. İsmini çoook duyduğum ama takip etmediğim bir bilge. Kısmet böyle bir şekilde tanışmakmış. Hayatında israftan ne kadar uzak durmuş ve ne kadar da haline geçirmiş ki vasiyetine bile aksetmiş. İbretlik. Rabbim mekanını cennet derecesini ala etsin. 

Peygamber efendimiz (S.A.V) " nehirden abdest alırken bile suyu israf etmeyiniz" uyarı ve ikazının hayatımızda yeri ne kadardır ki? Bu nasıl müthiş bir sakındırmadır. Vasiyeti okuyunca bu hadisi şerifte beynimde eko yaptı...

Sadece su tüketiminde mi israf var? Yemek yerken, içerken, konuşurken, giyinirken ve daha birçok şeyde israf var. İlişkilerimizde, tepkilerimizde, değerlerimizde, zamanımızda... Tüketiyoruz.... Hunharca. Musluklardan akan su bitmeyecek zannediyoruz. Aylık su aboman ücretini ödeyince bizim zannediyoruz. Sevdiklerimiz ne kadar kırsak da üzsek de gitmeyecek zannediyoruz. Evladı doğrunca, eşi nikahlayınca, yari yar edince kendimize, bizim zannediyoruz.

Muslukdan akan su gibi öykümüz... Yağmur toprak ile buluşup su kaynağına dönüşür, toprağın derinlerinden tekrar bize ulaşır... Bir müddet akar... Kullanılır ve biter. Kimi kanalisazyonla, kimi de tekrar toprakla, tarlayla, çicekle buluşur...

Su misaliyiz.... Yolculuğumuz aynı süreçlerde...