Küçük küçük. Yumşak yumuşak. Serin serin. Tertemiz. Damla damla. Rahmet rahmet yağıyordu... Yüzüme ellerime şefkatle dokunuyordu. Arındırıyor, barındırıyordu. Her biri damlacıkta bir hayat getiriyordu...
Yaşamak için hayatı kaybederken... Kazanmak için sağlığı yitirirken.... Yetişmek için olanı ıskalarken... Modernlik için doğayı kirletirken... Yağmur teselli edercesine yağıyordu. Geldiği kaynaktan, yere süzülürken akışta, yerin derinlerinde yeniden kaynak olmanın sürecinde... Mütevazice yağıyordu.
Evlerden, ekranlardan, medyadan uzaklaşınca hemen şuracıkta bizi bekliyordu. |