"Kancalarımdan kurtulmak istiyorum." dedi. Her seans gibi bu seans da benim için bir fırsattı; öğrenmem ve gelişmem için. Durdum, düşündüm ve bu tanımı sevdim. Sıkan, bunaltan, kısıtlayan ne çok kancamız var... Ve aslında bunlar kader değil ve bizler de kurban değiliz. Yeter ki farkedelim. 

Aşk zannedilen bağımlılık, iyiyi yapma arzusu mükemmeliyetçilik, başarı diye adlandırılan hırs, koruma eylemi müdahale, sağlıklı olma bilinci kaygı/panik kancası olabilir... Yaşama nasıl devam etmek istiyoruz? Tercihlerimiz ne? Ve tabii değişimin/dönüşümün bedelini ödemeye hazır mıyız?