Yağıyor yağmur,uzun uzun. Yağıyor yağmur, yoğun yoğun. Damlalar çarpıyor asfalta betona. Toprak alamıyor damlaları kalbine. Bereket akıyor, kanalisazyona. Bereket ceset oluyor, kefen gibi sarıldığı betonlara. Canım Adapazarı verimli topraklar betona gömülürken... Sert zeminli Canım Anadolu göç kararlarıyla eziliyor... Bomboş olan coğrafya sessizliğe gömülürken... Verimli topraklar, kalabalıklarla eziliyor... Toprak, Marmarada beton binalardan mahcub iken, Güneydoğu Anadoluda kan ile ıslanmaktan mahcub. Yağmur da mahcub. Yağmur, şaşkın da. Bereket olamıyorsa niye yağıyor ki? Ağlasın mı coğrafyaya? Yıkasın mı akan kanları?

Boşa akan sadece yağmur mu? Erdemler, sevgiler, nice potansiyeller... Sadece şehirler mi taşlaşan? Yürekler? Önce yürek toprağı bereketine kavuşsun, gerisi kolay...